9.08.2008

χθεσινή νύχτα

έχω αρχίσει να ανησυχώ για'σένα - δεν ξέρω αν πρέπει -

το κατάλαβες χθες. όταν ανέβαινες τα σκαλιά, όταν κοιτάχθηκες στον καθρέφτη

ανησυχώ γιατί

θα έρθει η στιγμή που δεν θα σου αρκούν

θα έρθουν οι στιγμές που θα θες να γευτείς τους καρπούς

που τους έφαγαν άλλοι



κάποτε σου αρκούσε να φυτεύεις κοτσάνια (ευτυχίας)

σε πρόδωσαν,

...ξέρεις,

έδωσαν τους καρπούς τους στο ζωντανό του διπλανού χωραφιού

και....ΠΕΙΝΑΣΕΣ;

ή μήπως όχι; ακόμα (!);

{special for: κοτσάνια που δεν θα δω να μεγαλώνουν - είναι συμπαθητικά
εν αναμονή του κοτσανιού που δεν θα μπορώ παρά να το κοιτάζω να αυξάνει}

9.07.2008

αλμυρά χ(ε)ίλια

έπρεπε να ψάξω να βρω
μια τρύπα στο βυθό

να μαζέψω φύκια, να φτιάξω ένα παλτό
να μυρίζω αλμύρα, πριν πάω στο χωριό

όταν βρω την τρύπα
να ρίξω μέσα φύκια, να κλείσω το νερό
(να μην το ξοδέψω)
να γίνει μια μπανέρια μ'αλμυρό νερό
να παίζω με τα ψάρια, να τα εξαπατώ


...νόμιζαν ότι ήμουν ψάρι, διότι ξεγλιστρώ (;)
όλο εικασίες κάνει το νερό
μα τρέχει η αλμύρα από το μέτωπο
και όταν φτάνει στα χείλια γίνεται ξεκάθαρο
ότι άμα διεισδύσει δεν θα ζω

ζω μόνο για να γλύφω τ'αλμυρό


τύλιξε τα φύκη γύρω από το λαιμό, ακριβό περιδαίριο
να νομίζουν ....ΕΙΝΑΙ....και
όταν έρθει το αγόρι
-το σωστό-
να του πεις ¨όχι ευχαριστώ¨.

χρυσοάγευστο v.s. αλμυροπράσινο σημειώσατε...
" i don't¨, σε ερώτηση μικρή για το μπόι της.

9.06.2008

είχα χάσει ένα μπλε αστερία

έψαξα
δεν βρήκα τίποτα

βούτηξα το χέρι μου στην άμμο για να βρω ένα μπλε αστερία,
τον φόρεσα στο λαιμό μου

δεν βρήκα τίποτα

άπλωσα το χέρι μου σε μαύρο για να βρω ασημένιο αστέρι,
να θαμπωθώ από χρυσαφένια αστέρια

βρήκα κάποια...

τα'πιασα δυνατά, σχεδόν τα βούτηξα,
κόντεψα να τρυπίσω το μαύρο,
χαθήκανε.
μάλλον τα σκόρπισα...

πήγα για το φεγγάρι

δεν τα κατάφερα

μια έκλειψη πρόλαβα,
ελλειπής ενημέρωση, καθόλου οργάνωση, αλλα γούσταρα.

βούτηξα και δεν βρήκα τίποτα

μετά βράχηκα,
έγινα μούσκεμα,
τρέχανε τα μαλλιά μου και
είχα λακάκι στον αφαλό μου και
είχα ιδρώσει, γιατί περπάτησα,

γιατί η βουτιά θέλει περπάτημα, θέλει να πάρεις φόρα..........................μπλουμ


(και έχω εικόνες εγώ...κρατάω εικόνες, που τις βουτάω στην αλμύρα ΤΗΣ
για να'ναι φρέσκιες, παρακαταθήκες για τις μέρες τις στεγνές)

βούτα ρε!

9.05.2008

φεγγαρένιο ξεκίνημα...( οχι ασημένιο )

...που λέτε, ήταν ένα φεγγάρι

που έγινε σπίτι,

ένα σπίτι πάνω σε βράχο,

που η θάλασσα είναι τα θεμέλια του,

που το χειμώνα τα κύματά της χτυπάνε τα παραθυρά του...

το θέλω αυτό το σπίτι,

απεγνωσμένα,

και με παρατηρώ,

και με βλέπω μέσα από το τζάμι,

με βλέπω μελαγχολική,

θλιμμένη,

και δεν το θέλω καθόλου αυτό το σπίτι.



(να κρατήσω μόνο το φεγγάρι;)



θα βρω άλλο θαλασσένιο σπίτι,

που να μου ταιριάζει.

ένα χαρούμενο αλμυρό σπίτι.

και το πρωι που θα ξυπνάω, για να ξυπνάω,

θα παραπατάω και θα πέφτω στα νερά ΤΗΣ,

και μετά καφέ..........θα πίνω


και το χειμώνα που θα κρυώνω,

θα φοράω ζακέτα, ίσως και μαντήλι, ίσως και κουκούλα,

θα κρατάω ζεστή κούπα, αλλά

τα πόδια θα χαζεύουν στη θάλλασα...

θα ανακατεύουν τα νερά της,

γύρω από την ξύλινη βεράντα του σπιτιού μου

αλλά και πάλι,

φοβάμαι τέτοια σπίτια το χειμώνα...γαμώτο για΄μένα.



γι'αυτό το σπίτι μου θα΄ναι απόλυτα, απόλυτα καλοκαιρινό και ζωντανό,

(σαν τους αστερίες),

και με κόσμο,

και για λίγες μέρες το χρόνο θα είναι χειμωνιάτικο.

και θα΄ναι με κόσμο και χωρίς κόσμο.

θα΄ναι κοντά σε κόσμο που δεν εμποδίζει την ελευθεριά σου (ν.)



την υποτιθέμενη,

την απο αλλού φερμένη.



(σπίτι μου πάω.)