:Δαγκώνω όσους αγαπώ

Σήμερα, θέλω να πίνω καφέ και να αγναντεύω τη θάλασσα, που είναι γκρι-μπλε,
όπως δεν είναι όταν κρυφά χαίρεται

χθες, σου έδωσα ένα φιλί που πίστεψες
γιατί μ’αρέσει να παίζω

χθες, ήθελα να νιώθω το ίδιο με’σένα
γιατί φτιάχνω στιγμές όταν μπορώ

χθες, έφτιαξα κάποιες για ερωτευμένους
γιατί έχω κλειστά τα μάτια που φιλάω

χθες, είχα χρόνο για να πλάσω και η ηχηρή συγκίνησή σου βοηθούσε
να καταπιώ δικά σου αισθήματα
για να ανακαλύψω σήμερα τη γεύση τους - μη αλμυρά

Σήμερα, ανακαλύπτω την ανικανότητα των δημιουργημάτων μου να με ακολουθούν
,θυμάμαι για να καταλάβω πως νιώθεις
,λυπάμαι για όλα τα φιλιά πρόβες που μου δίνω
--------------------------------------------------------------------------------------------------
:Φιλάω όσους λυπάμαι

Χθες, ήθελα να κλαίω και να αγναντεύω τη θάλασσα, που ήταν μπλε-μαύρη,
όπως όταν λαχταρά ποθώντας

σήμερα, θέλω τα δόντια μου να βρούνε δέρμα
γιατί μου έλεγε ότι τα χάδια και τα φιλιά δεν τα μπορεί

σήμερα, θέλω να δαγκώσω αυτόν που θα είναι ζεστός
και θα μυρίζει φρεσκοψημένο καρβέλι όταν ξυπνάει
γιατί τότε θα ξέρω ότι αυτόν θέλω

σήμερα, θέλω να ξεχάσω τους λόγους που με κάνουν
να φιλώ μυρμήγκια και
να δαγκώνω - - τίποτα - -
γιατί θυμάμαι τους δικούς του

σήμερα, θέλω να θέλω να σε δαγκώσω
για να ζωντανέψουν αισθήματα και να ανακαλύψω τη
γεύση τους - πάλι

Χθες, θα σε δάγκωνα πολύ δυνατά
, θα κατάπινα κομμάτι σου
, θα σου άφηνα μπλε-κόκκινο α π έ ρ α ν τ ο σημάδι, , , χθες.

κάλεσέ με να περάσω στο στόμα σου τη νύχτα – μέσα του
πρόσταξέ με να χορέψω ξυπόλυτη τη νύχτα – δίπλα σου
άφησέ με να λύσω τα μαλλιά μου τη νύχτα – πάνω σου

κάλεσε με
πρόσταξε με - τη νύχτα,
που αργώ να φτάσω σπίτι σου γιατί χαζεύω τα φώτα στους δρόμους

άφησε με - την επόμενη νύχτα
που μπορώ και φτάνω γρήγορα στο δικό μου

(για να γίνω φύλακας όλων των οριζόντων σου, τη μέρα
- χωρίς να μου το ανταποδώσεις)

----------------------------------------------------------------

άφησέ με να περάσω στο δέρμα σου τη νύχτα – μέσα του
πρόσταξέ με να κατέβω από εκεί – πάνω σου
κάλεσε με να χορέψω ξυπόλητη
με τα μαλλιά να πέφτουν στα μάτια
χωρίς να φαίνονται τα χείλη αλλά
να υποτίθεται ότι… - δίπλα σου

κάλεσε με
πρόσταξε με - τη νύχτα,
όταν μικρά φώτα σε σκοτεινά δωμάτια με ζαλίζουν

άφησε με - την επόμενη νύχτα
όταν τα δικά μου φώτα στα δικά μου σκοτάδια θα με λούζουν

( για να γίνω τραγούδι στα μάτια σου, τη μέρα
– να μου το δώσεις πίσω )






γιατί τα χείλη και το δέρμα θυμούνται
τις ώρες που ανεβαίνουν τραγουδώντας



(εγώ τα χάδια και τα φιλιά θα τα μπορώ)